EMDR jest opartą na procesach neurologicznych metodą terapii zaburzeń po trudnych i bolesnych przeżyciach, po traumie.
Jej twórcą jest amerykańska psychiatra Francine Shapiro, która 20 lat temu wprowadziła EMDR do środowiska zdrowia psychicznego.
EMDR jest skierowana na te doświadczenia, które przyczyniają się do powstawania zaburzeń w psychice oraz w ciele klienta.
Trauma wywołuje zachwianie równowagi układu nerwowego tworząc blokadę, która uniemożliwia całościowe przetwarzanie informacji.
To tak, jakby bolesne, pełne niepokoju wspomnienia były przechowywane w mózgu w odosobnieniu wraz z obrazami, emocjami
i wszelkimi odczuciami dotyczącymi traumatycznego wydarzenia.
W różnych sytuacjach życiowych są one ponownie, jednak nieświadomie aktywowane i powodują problemy, które pozornie wydają się nie mieć związku z przeszłą traumą (często wypartą i nieświadomą): ataki paniki, syndrom stresu pourazowego, inne zaburzenia lękowe, bulimię, anoreksję i inne problemy psychiczne.
Wiele wydarzeń może spowodować tego rodzaju zaburzenia:
- uraz doświadczony przez ciężarną matkę (trauma płodowa)
- katastrofy naturalne
- utrata bliskiej osoby
- zranienia, choroby, wypadki
- operacje, wysoka temperatura, długie unieruchomienie
- przemoc seksualna, fizyczna, emocjonalna, porzucenie
- bycie świadkiem przemocy bądź wypadku.
EMDR jest wartościową i sprawdzoną interwencją terapeutyczną, używaną na całym świecie, zatwierdzoną i polecaną przez WHO (Międzynarodową Organizację Zdrowia) jako najskuteczniejszą terapię problemów powstałych w wyniku stresu.
Grupa terapeutów z Wielkiej Brytanii ( Dr Derek Farrell, University of Birmingham, EMDR Association) jeździ po całym świecie i stosuje ją
z powodzeniem wśród ofiar wojen i katastrof naturalnych.
To właśnie u nich odbyłam szkolenie i jestem pod stałą superwizją.